یه حس عالیِ ، با کیفیت و کمیت ِ وصف نشدنی ، توی وجودم هستش ک داره بهم میگه:
سخت تر شدن ِ مرحله ها ، نشون دهنده ی دو تا چیزه ؛ اول اینکه داری مرحله ها رو رد می کنی.
دوم اینکه حداقل تا این نقطه رو ، روت حساب کرده ک یه همچین مرحله ای رو جلوی پات میذاره.
بعدشم میدونی که داری میری ک همه ضعف هاتو ک ازشون صرف نظر کردی رو ، از توی پستو بکشی بیرون و با چشم های نگران ولی مصمم» بگی:
اینا هم هست!.»
تا تیکه های ناخالص وجودت، جلوی چشمات سلاخی بشن.
+ و صرفاً فقط یه حس نیست ، کاملاً با شواهد مطابقت داره.انگار مأمور داره ک بره بگرده ضعف هاتو پیدا کنه و فشارت بده تا ضعف هاتو حل کنی؛ اگه بخوای.
+ درست مثل یه مربی . مربی ای ک حتی سختی دادن هاش از روی محبتشه . و به نفعته.
یه مربی عاقللللللللللللللل.
اونقدری ک توی بدترین شرایط ها شاید دلم دوست داشته بشینه گله کنه اما عقلم اجازه نداده ازش گله کنم.
یک نفر ، به خاطر حُسن های بالقوه و بالفعلش میشه ، حُسین.
به خاطر اخلاصش، به خاطر زیبایی هاش، به خاطر عمقِ عملکردش ، همه لایه های شخصیت انسان رو تحت تأثیر قرار میده و توجه ها رو متوجه خودش میکنه.
اول با ترحم جلو میای و بعد مجذوب و شیفته ی مرامش میشی و بعد توی خورشید حقیقت وجودش ذوب میشی.
برای همین ، برای بزرگ و کوچیک، پیر و جوون ، احساسی و عقلی ، عمیق و سطحی ، سفره کرامت و ارادت پهن شده.
یک حب» که محبینش رو به محبوبشون شبیه میکنه.
و چون این محبوب زیبا و دوست داشتنیه؛ محبینش هر لحظه زیباتر و دوست داشتنیتر میشن.
یهو به خودشون میان میبینن همه شیفته هم اند ، همه برای هم از خودگذشتگی می کنن ، همه همدیگه رو دوست دارن ، همه دارن با هم زندگی کردن رو یاد می گیرن. همه کنار هم جمع» شدن.
بهشت یه جا» نیست ، یه جمع»ه و شبیه ترین جمع بهش ، جمع حسینی هاست.
جمع» کربلا ، جمع مرگ نیست؛ جمع فرار از دلمردگی هاست؛ جمع زندگیه.
من تخمین نمیزنم ، احساساتم رو بیان نمی کنم.دارم شواهد رو میگم،واقعیت ها رو می گم.
و این از معدود اتفاقاتِ تاریخه که حقیقت و واقعیت منطبق بر هم قرار گرفتند.
#حب_الحسین داره انسان ها رو تبدیل میکنه به انسان های بهشتی و بنابراین #حب_الحسین انسان ها جمع» میشن و جمع» می مونن.
#عشق #ایثار #اخلاص
درباره این سایت